ร้อยลิ้น ๑ หมายถึง ดูใน ร้อย ๑.
น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
น. ชื่อกล้วยชนิด Musa chiliocarpa Backer ในวงศ์ Musaceae ออกเครือเป็นหวีมาก ปลูกเป็นไม้ประดับ, กล้วยงวงช้าง ก็เรียก.
ว. อาการหนักจวนตาย เช่น อยู่ในอาการร่อแร่.
ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
ว. สูงมาก เช่น ตึกระฟ้า.
ว. เรียกอาการลงโทษเฆี่ยนหลังซํ้าแผลเก่าที่ตกสะเก็ดแล้วว่าเฆี่ยนระสะเก็ด, โดยปริยายหมายความว่า พูดตําหนิซํ้าแล้วซํ้าอีก.
ก. มากเกะกะ, ใช้เข้าคู่กับคํา ระเกะ เป็น ระเกะระกะ.